رواية ما بعد الرحيل للكاتبة ياسمين أحمد الفصل الأول

رواية ما بعد الرحيل للكاتبة ياسمين أحمد الفصل الأول

طه كان فى العزبة وقاعد سرحان بيفكر فى كل اللى حصله وخدمته فى المصلحه الحكوميه وفى الاخر اتطرد ظلم فى قضيه هو ملهوش ذنب فيها .
فلاش باك
طه كان رايح الشغل بتاعه زى كل يوم فى مضارب الطحان كان بيشتعل ليل ونهار علشان خاطر اسرته البسيطه وفجأة المدير طلب انه يقابله ضرورى .
واحد من اللى شغالين معاة راح له وهو بينهج .
عبد السميع : عم طه ياعم طه .
طه : خير ياعبد السميع مالك بتنهج ليه كدة ؟

عبد السميع : المدير عاوزك ضرورى .
طه : طيب مش قال لك هو عاوزنى ليه ؟
عبد السميع : علمى علمك بس وشه مايبشرش بالخير ابدا .
طه : يارب استرها جيب العواقب سليمه يارب .
دخل طه مكتب المدير وقدم التحيه له .
طه : امر جنابك قالوالى ان حضرتك عاوزنى تحت امرك .

المدير : لا مش خير ابدا انت حرامى وسرقت من عهدة الشركه 100000الف جنيه بس علشان انت بتخدم فى الشركه دى بقالك اكتر من 20 سنه فانا هاكون رحيم بيك ومش هابلغ فيك البوليس لكن هاكتفى بطردك من الخدمه .
طه : يافندم اكيد فى حاجه غلط انا لايمكن امد ايدى للحرام ابدا .
المدير : للاسف انا وثقت فيك وانت غير امين على مال الشركه اللى بتكسب منها رزقك وكمان فى اكتر من واحد من اللى شغالين فى المضارب دى شافوك وانت بتسرق وبتمد ايدك على حاجه مش بتاعتك اتفضل دة مبلغ بسيط نظير خدمتك فى الشركه وكفايه المبلغ الكبير اللى انت لهفته .
طه : يافندم انا برىء انا مش ممكن اعمل كدة ابدا ازاى يعنى اشتغل طول 20 سنه وفى الاخر اسرق.

المدير : خلاص انا مش هاعيد كلامى تانى انت واحد حرامى ونصاب ولايمكن ابدا اخليك تستمر هنا علشان مش توسخ سمعة الشركه واصاحبك يتعلموا منك السرقه اتفضل برة من غير مطرود.
طه خرج من المصلحه وهو مصدوم ومش مصدق نفسه وسط شماته البعض فيه والبعض الاخر اشفاقا عليه والبعض الاخر حزنا على حاله طلع وهو مش شايف قدامه وفجأة وهو ماشى وسرحان عربيه ظهرت من العدم وخبطته ونزل منها راجل باين عليه انه شيك جدا راح له بخضه وحاول يقومة .

محمد : انت كويس ؟
طه :الحمد لله يابيه .
محمد : لا مش واضح ابدا انك كويس خالص كفايه انى خبطتك بالعربيه تعالى اوديك المستشفى .
طه : مافيش داعى يابيه انا كويس ماتقلقش .
محمد : لاطبعا ازاى ماقلقش تعالى اسندك واوديك المستشفى علشان اطمن بنفسى انك كويس ومش فيك حاجه
محمد ودى طه المستشفى والدكتور بلغه انها مجرد كدمه بسيطه .
محمد : الحمد لله الدكتور طمنا وقال انها مجرد كدمه انا اسف والله مااخدتش بالى انما انت كنت فين ومالك كدة وشك شاحب ليه .
طه بدأ يقص عليه حكايته وان اخرة خدمته فى شركه مضارب الطحان انه اتهم ظلم بالسرقة وانه برىء من التهمه دى .
محمد : تاهت ولقيتها .

طه : هى ايه هى يابيه .
محمد : بص ياعم طه انا عندى عزبة فيها مزرعة كبيرة اوى عاوزك تاخد بالك منها اوى اثناء غيابى وهاتشتغل ونظير شغلك وهتاخد مرتب كويس واحسن بكتير من اللى كنت بتاخدة من الشغل اللى كنت بتشتغل فيه ها قلت ايه .
طه : ايوة بس ازاى واحد زيى متهم بسرقه شركه زى مضارب الطحان تأمنه على نفسك وعزبتك وشغلك مش خايف منى لااسرق من سعادتك حاجه .
محمد بص لملامح طه واتكلم بثقه : لا لانى عندى يقين انك مظلوم مش معقوله بعد كل اللى حكيتهولى عن خدمتك طول السنين دى وتطلع حرامى وتسرق انا واثق ان فى حد دبر لك مكيدة علشان يخلص من وجودك فى الشركه على العموم انسى ياعم طه انت من النهاردة هاتشتغل معايا انا وبس .
طه ووطى على ايد محمد باسها : الله يخليك ياسعادة البيه الله يكرم اصلك الله يعمر بيتك ويبعد عنك ولاد الحرام .
محمد : خلاص ياعم طه انا هاوصلك لحد بيتك ومن بكرة تجي ليا العزبة اتفقنا .

طه : حاضر ياسعادة البيه .
طه رجع بيته وحكى لمراته كل اللى حصل .
فوزية ضربت بايديها على صدرها : يالهوووى ياطه طب وبعدين وانا وولادك هنأكل منين بس .
طه : لاماهو من رحمه ربنا انه بعتلى واحد هاشتغل عنده وهايدينى مرتب اكتر من اللى كنت بأخدة من الشركه اللى كنت شغال فيها .
فوزية : ودة يطلع مين دة ياطه .
طه : واحد بيه خبطنى بالعربيه بتاعته ووادنى المستشفى وطلب منى احكيله كل اللى حصل حكيت له وهو طلع راجل شهم وطلب منى اشتغل عندة فى العزبة بتاعته .
فوزية : واسمه ايه الراجل دة ؟

طه : اسمه محمد المنصورى .
فوزيه باستغراب : مش ممكن تقصد محمد المنصورى اكبر رجل اعمال فى مصر كلها .
طه :ايوة هو كدة بالظبط يافوزية .
فوزية : يامنت كريم يارب تقطع من هنا وتوصل من هنا طب انت هاتشتغل عندة على طول يعنى .
طه : ايوة هو قالى كدة .
فوزية بارتياح : الحمد لله الحمد لله .
وبدأ فعلا طه يروح كل يوم عزبة محمد المنصورى واتعرف على ابنه وبنته وعرف ولادة كمان عليهم .
انتهى الفلاش باك .

محمد جه من ورا طه : سرحت فى ايه ياراجل ياطيب .
طه طلع من شرودة : ها لا ابدا ياسعاده البيه كنت بفكر لولا حضرتك ماظهرتش كان زمانى بشحت انا وولادى .
محمد : ربنا له حكمه فى كدة ياعم طه اوعى تزعل ابدا دة ربنا قال فى كتابه العزيز( بسم الله الرحمن الرحيم ... وعسى ان تكرهوا شيئا وهو خير لكم وعسى ان تحبوا شيئا وهو شر لكم والله يعلم وانتم لاتعلمون)
طه :ونعم بالله يابيه بس ممكن اطلب من حضرتك طلب .
محمد : طبعا اتفضل اطلب .
طه : انا تعبان ومحتاج انى اروح .
محمد : ماشى روح ياعم طه بس لو سمحت عاوزك من بكره تيجى بدرى شوية علشان ورانا شغل كتير .
طه . حاضر يابيه تحت امرك عن اذنك .
محمد : الامر لله مع السلامه .

ونروح لبطلتنا .
دخلت الشمس بتداعب خصلات شعر مايسه الكستنائى رمشت عينها ببطء وقامت دخلت الحمام وغسلت وشها وصلت ركعتين لله وطلعت علشان تساعد أمها فى تحضير الفطار.
مايسه باست أمها من خدها :صباح الفل يا احلى ماما فى الدنيا .
فوزيه :صباح الفل يا احلى مايسه فى الدنيا كلها .
مايسه :الله أمال فين بابا يعنى مش شايفاه ولا لسه مصحيش.
فوزيه:لا ياحبيبتى صحى وراح مزرعه المنصورى.
مايسه :تانى يا ماما تانى أنا بجد مش عارفه إيه إصراره يروح المزرعة او القصر ده تعرفى يا ماما.
فوزيه:خير يابنتى.

مايسه:أنا مش معترضه ابدا أن بابا يشتغل بعد مااتطرد من وظيفته الحكوميه أنا بس معترضه أنه بيشتغل فى عزبة صاحب القصر ده .
فوزيه :ليه بس يابنتى ده راجل قمه الأدب والاحترام وأولاده ماشاء الله عليهم ولاد ناس ومتربيين
مايسه:يا ماما أولاده دايما بيبصوا للناس كأنهم أحسن منهم ولما بنروح صدفة عندهم بحس أنهم بيبصولنا بكبرياء ليه يعنى هو علشان مااحنا غلابه وعلى قد حالنا مالناش حق نعيش زيهم ليه دايما محسيسنا أنهم اسيادنا وأننا ولا حاجه لا ياماما إحنا برضه بشر وبنحس ده حتى جاسم ابنه ياباى عليه تلاقيه شايف نفسه هو صحيح وسيم أوى والبنات كلهم ملهوفين عليه لكن برضه حاسه أنه متعجرف شوية .
فوزيه:بت أنتى بطلى رغى وجعتى دماغى واسكتى بقى لأن واضح أن ابوكى جه أهو وسمعاة طالع وجاى وبعدين الله الوكيل محمد صاحب القصر ده راجل أمير وسكره وعمرة مابخل ولااتاخر عننا يامايسه يابنتى.

مايسه:والنبى ياماما ماتعصبنيش باماره إيه ها بأمارة لما بياكلو واللى فايض من أكلهم يدهولنا ولابأماره لما الست ندى لما بتدينى هدومها ولا كأنى شحاته بشحت منها .
فوزيه :بقولك إيه اخزى الشيطان كده واقفلى بقى على الموضوع ده قلتلك ابوكى جه ومش عاوزاه يسمع كلام ملهوش لازمه مفهوم.
مايسه اتنهدت وسكتت لأنها عارفه أن الكلام مع أمها مش هايودى ولاهايجيب ففضلت السكوت وخرجت من المطبخ وفتحت الباب لابوها اللى اول مادخل قعد على أقرب كرسى فى الصاله.
مايسه :بابا حبيبى حمدا لله على السلامه.
طه:حبيبه قلب ابوكى الله يسلمك يا قمر.

مايسه :حبيبى والله أنت يا بابا بس لو ترحم نفسك حبيبى من الشغل الكتير ده أنت على طول مقيم فى العزبة بتاعه محمد باشا المنصورى ونادرا لما بنشوفك.
طه:وبعدين معاكى يامايسه يابنتى أنا قلتلك قبل كده أن ده مصدر رزقى وأكل عيشى ليه دايما عاوزة تبعدينى عن شغلى يابنتى إحنا مالناش غيرة أنتى ناسيه أن الشغل فى القطاع العام رفدونى بعد مااتهمونى ظلم أنى سرقت ملفات مهمه تخص الشركة اللى كنت شغال فيها وبعدين بعد كده اتاكدوا أنهم غلطانين وعرفوا ساعتها أنى مليش يد فى السرقه اللى حصلت وبعدها حلفت أنى أطلع معاش مبكر علشان أحافظ على الباقى من كرامتى وخرجت يومها من المصلحه مش دريان بنفسى واغمى عليا الراجل كتر ألف خيره لما عرف منى اللى حصلى مااتاخرش علينا وخلانى أشتغل عندة من بعد ما كل الأبواب اتسددت فى وشى مايسه يابنتى خليكى فاكرة الكلام اللى قلتهولك كويس أوى أنا عارف أنك مش حابه ده بس صدقيني يابنتى أنا بعمل كده لمصلحتك ومصلحه اخوكى وده أفيد لكم أنتو الإتنين .طه سكت شويه وبعدين قال:آمال اخوكى فين.

مايسه:ههههههههههه أنت لسه فاكر تسأل عن هانى يا بابا ده راح الشغل من بدرى حبيبى أنت نسيت أنه كابين طيار.
طه :قوليلى يامايسه من اللى شاف الشغلانه دى لاخوكى مش برضه محمد بيه اللى أنتى معترضه على أنى بشتغل عنده بلاش يابنتى تفضلى تعيدى وتزيدى فى الموضوع ده أنا بعمل كده علشانكم مش علشانى وبكره تعرفى أنى كان معايا حق .يلا بقى سيبك من الكلام ده وحضرى الفطار علشان واقع جدا من الجوع .
مايسه :ثوانى ويكون الفطار جاهز ياسيد الكل وراحت المطبخ وحضرت الفطار هى وأمها وفطروا مع بعض.

فى المطار كان هانى منتظر أصحابه علشان ميعاد الرحله وكان موجود شريف ومجد.
هانى:السلام عليكم ورحمه الله وبركاته معلش اتأخرت عليكم.
شريف ومجد :وعليكم السلام ورحمه الله وبركاته.
شريف بسخريه :نص ساعه تأخير لا كده كتير ياراجل.
هانى بصله ومردش.

مجد:سيبك منه ياهانى ويلا علشان مش نتاخر على ميعاد الطيارة.
شريف بحزن مصطنع:بقى كده ماشى يعنى علشان خايف على مصلحكتم أبقى غلطت.
هانى:وبعدين معاكم فى إيه مالكم شابطين مع بعض كدة ليه.
مجد:اووووف استغفر الله العظيم يارب أنت دايما كده يا شريف على طول بتستظرف.
شريف:مادمت بستظرف فابعد عنى بقى يا خفيف.
هانى:إيه جماعه استهدو بالله كده وبلاش شغل العيال بتاعكم ده ويلا ورانا ميعاد طياره انجزوا.وفعلا فى أقل من ساعه الرحله بدأت بعد ركوب الناس وطلع هانى بالطياره بمساعدة شريف ومجد.

فى قصر المنصورى كان جاسم بيلعب رياضه على اجهزته الرياضية وكان بيلعب ملاكمة محمد وهو طالع من اوضته سمع صوت خبط عنيف فتح الباب وبص على ابنه اللى منهمك فى ممارسة رياضته.
محمد:يابنى أنا مش فاهم إيه حبك فى الألعاب العنيفة دى.
جاسم:بابا حبيبى الألعاب دى بتقوى الأنشطة الدماغية ومنشطه كمان للعضلات بتخلى الواحد جسمه قوى وبعدين حضرتك عارف أنى بحب كده دى هوايتى المفضلة لازم أقوم بيها بعد مابصحى كل يوم من النوم.
محمد:طب خلص وتعالى علشان أنا واختك مستنينك تحت.
جاسم تجاهل أبوه وحتى مابصش له سكت شويه :حاضر يا بابا هاخلص واخد شاور وأنزل .
بعد عشر دقايق كان جاسم خلص فعلا لعبه واخد شاور ولبس ترنج رياضى وسلم على أخته وباسها من خدها وقعد فطر مع ابوة وأخته.
فضل صمت كتييييير لحد ما جاسم كسر حاجز الصمت ده:بابا أنا هاخلص الفطار أن شاء الله واروح النادى علشان عندى ماتش ملاكمه وبعد كده هاتغدى أنا وداليا علشان بس مش تعملوا حسابى على الغدا معاكم.

محمد بحده:والله يابنى ما انا عارف إيه سبب حبك للست داليا دى.
جاسم:بابا الظاهر حضرتك نسيت أنها تبقى خطيبتى وحبيبتى.
محمد:أنا عارف أنها خطبيتك بس للأسف أنا شايف أنها مش من مستوانا يا جاسم.
جاسم:ليه بقى أنا عاوز أفهم إشمعنى حضرتك بتقول أنها مش من مستوانا؟
محمد:أبوها راجل مش مطمن له.

جاسم بإصرار :بس أنا بحبها وهى كمان بتحبنى يبقى فين المشكلة بس بابا حبيبى أرجوك لو بتحبنى ماتقفش فى طريق سعادتى لأنى بحب داليا ومافيش حد فى الكون دة كلة يقدر يمنعني أنى أبعد عنها.
محمد بسخريه:هه وهو اللى بتتكلم عليه تسميه حب لا ده إسمه لعب عيال.
جاسم ببرود :أرجوك يا بابا بلاش كلام فى الموضوع ده أنا بحب داليا ومش ناوى أحب غيرها وعن إذنك بقى علشان عندى ماتش ملاكمة وداليا حبيبتى مستنيانى..... وسابهم ومشى.
محمد بص لندى بنته:عاجبك اللى اخوكى بيعمله ده أنا مش فاهم يعنى الدنيا ضاقت علية ملاقاش غير بنت السويفى ويخطبها.
ندى:بابا حبيبى بالرغم أنى أنا كمان معترضه على اختياره لداليا واللى أنا كمان مش بستريح لها بس جاسم معدش صغير يا بابا بقى عنده 26 سنه يعنى هو مسؤل عن اختياراته.
محمد بضيق:ياندى يابنتى أنا أكتر واحد فى الدنيا دى كلها عارف داليا السويفى كويس أوى وطول عمر أبوها منافس شرس فى السوق بامواله اللى الله اعلم مصدرها إيه ومنين.أنا خايف على اخوكى لتكون السكينة سرقاه بجد أنا خايف عليه.

ندى بضحك:لايابابا من الناحية دى اطمن أنا عارفه جاسم كويس أوى صحيح هو بيحب داليا لكن كمان عارفه أنه شاطر وهايعرف يوزن الأمور صح وأى حد يقف ضده مش هايرحمه متخافش عليه يا بابا.
محمد:ربنا يجيب العواقب سليمة ويحفظكم يارب ويبعد عنكم شياطين الإنس والجن.
ندى: يارب يا بابا.

فى فيلا السويفى داليا كانت بتتمشى بدلال وبعدين قربت من أبوها وباسته من خده .
محمود السويفى :برضه مصره أنك تقابلى اللى إسمه جاسم ده.
داليا:أيوة يا بابا مصرة اللى حضرتك ماتعرفهوش أن جاسم يتاقل دهب ده غير أنه بيحبنى موت وملهوف عليا وأنا بصراحه كده مش هلاقى زيه.
محمود:لو أعرف بس بتفكرى فى إيه.
داليا:اسمعنى بس يا بابا بص ياحبيبى أنت مش حضرتك تبقى منافس قدام شركات ابوة محمد المنصورى.
محمود:أيوة فعلا ده صحيح.

داليا بمكر وخبث:دى بقى مهمتى أنى أساعدك أنك تاخد الشركات اللى خسرتها فى السوق بسببهم وساعتها مش بس هاترجع الشركات اللى خسرتها دى دة أنت كمان هاتاخد منهم شركاتهم بس أنا هاخدهم واحده واحده وبكره تشوف داليا هاتعمل إيه.
محمود حس أن فكره بنته عاجبته :شاطره ياحبيبه ابوكى بصى بقى أنا معتمد عليكى بس اوعى جاسم يشك فيكى لمجرد الشك .
داليا بابتسامة انتصار:متخافش عليا ده أنا بنتك داليا السويفى
محمود :ماشى ياداليا لما نشوف.
داليا :طيب سلام بقى ياحبيبى علشان جاسم مستنينى على نار.
محمود بضحك:ماشى يا بنت ابوكى...وفعلا راحت داليا علشان تقابل جاسم فى النادى.

فى النادى جاسم كان منتظر ماتش الملاكمة دخلت داليا بدلال وقربت منه ولفت ايديها حوالين رقبه جاسم وحضنته بدلع:حبيبى وحشتنى أوى.
جاسم:حبيبه قلبى اتاخرتى ليه.
داليا:معلش حبيبى حقك عليا أنا مقدرش أبدأ على زعلك...وقربت منه تانى وباسته من خده وبعد شويه بدأ الماتش ومع كل ضربه من جاسم اللى قدامه بيضعف وهو بيبقى أقوى كل ماكان بيزيد من حماسه داليا وكانت بتشجعه وهى بتقول فى قرارة نفسها: هههههههه ده كنز مش ممكن يضيع أبدأ من ايدى.
انتهى الماتش بفوز ساحق لجاسم.
جاسم:ها إيه رأيك بعرف ألعب كويس.
داليا:جدا حبيبى جدا بس أنا زعلانه منك وواخده على خاطرى منك.

جاسم:ليه بس ياروحى هو حصل منى حاجه زعلتك.
داليا:بقالك يومين مش بتسال عليا ياوحش.
جاسم مسك ايديها وباسها:حقك عليا يا قلب جاسم بس أعمل أيه أنتى عارفه الشغل كتير معلش ياحبيبتى هاعوضك يلا بينا.
داليا:على فين حبيبى.
جاسم:لا بقى خليها مفاجأه. واخدها جاسم لأقرب محل مجوهرات واشترى لها سلسه حلوة وغاليه جدا.
جاسم:هابقى ياحبيبتى لسه زعلانه.

داليا بدلع:حبيبى أنا بمووووووووت فيك اموووواااااه ياروحى.
جاسم:وأنا كمان بموووووت فيكى ياحبيبتى ....يلا بقى علشان اغديكى فى المطعم اللى يعجبك .
داليا:أوك حبيبى يلا ......وفعلا اتغدوا فى افخم المطاعم ودخل هو وهى .
جاسم : ها ياقلبى اية رايك .
داليا بانبهار : شيك اوى ذوقك حلو اوى حبيبى.
جاسم : وانتى احلى ياقلبى ...... فضلوا مع بعض وبعدين سكت وكمل كلامة : حبيبتى.

داليا : نعم ياروحى .
جاسم : داليا حبيبتى مش عاوز حاجه تأثر علاقتنا.
داليا : حبيبى اية اللى حصل علشان تقول كدة.
جاسم : ابدا حبيبتى بس بلاحظ انك بتزعلى منى على طول ولازم اصالحك بحاجه ياترى دة دلع ولاحب ولاايه؟
داليا : حبيبى تقدر تسمية حب و دلع عليك .
جاسم : ماشى ياقلبى وانا مقدرش انك تزعلى منى ؟
داليا بمسكنة: طيب حبيبى ممكن بقى تروحنى علشان بابى مش يقلق عليا؟
جاسم : ماشى ياروحى يلا.
ورجعها الفيلا بتاعتها ورجع تانى القصر بتاعه وطلع اوضته وهو بيفكر فى حبه الشديد لداليا.

بس يا ترى الأمور هاتفضل ماشيه عادى ولا هايحصل إيه أكيد لسه فى كتير مستنى جاسم وعائلته.